Twórczość literacka

TWÓRCZOŚĆ LITERACKA

Marta KONOPIŃSKA Ia
10g CZYSTEGO UCZUCIA WARIACJI

Patrzę na Ciebie
Ty nie.
Błękit twych oczu zachwyca mnie.
Ręce wyciągasz.
Niestety nie w moją stronę
i zaciskasz
na laleczce malowanej.

Usta Twe pełne,
nie cieszą mych ust
lecz inne.
Słowa czułe a ciepłe,
nie do mego serca skierowane,
dlatego zimne...

Popatrz na chwilę...
na chwile, na mnie.
Poświęć sekundę.
Każde spojrzenie Twe zachowuję
i rozpamiętuję, bo jestem jak skrzynia
wiecznie otwarta i niepełna,
co czeka na Ciebie
na jedynego.

Ty zamykasz ją z trzaskiem, jękiem i zgrzytem.
Zamykasz na zawsze, a gdy otworzy
ją wybraniec inny,
ten, kto klucz zapasowy posiada,
patrzysz zazdrośnie i groźnie.

Gdzie tu logika,
czułość i miłość prawdziwa?
Nie ma.
Zostało tylko 10g czystego uczucia wariacji.

Marta KONOPIŃSKA Ia
KTO TO JEST PRZYJACIEL?

Dwoje ludzi,
Dwie pary rąk,
Dwoje ust.

Z jednej strony płacz,
Z drugiej słowa pocieszenia.
Dwa serca.
Przyjaźń.
To ja i przyjaciel.
Siedzimy tam.
Czy ty też pragniesz?
Otwórz swe serce.
I oczy,
I ręce,
I usta,
I swojego wewnętrznego przyjaciela,
Którego masz w sobie.
I już tam jesteś.

Przesuń się, zrób miejsce szacunkowi.
Przesuń się człowieku.
Zrób miejsce człowiekowi.
Bratu swemu.
Cisza.
Przesuń się kolego.
Ustąp miejsca.
Odpowiedz grzecznie.
Cisza.
Córko kochana odrób lekcje.
Synu marnotrawny posprzątaj.
Pomóż matce biednej.
Cisza.
Takiż oto szacunek,
Panuje na świecie

Marta KONOPIŃSKA Ia
PYTAJNIK

Pytania będą istnieć.

Będą pytania trudne,
uciążliwe, dorosłe, naglące.

Pytania gonią.
Nie ma odpowiedzi.
Trzeba poszukać.

Znak zapytania...
To kreska,
która zekręciła się od niewiedzy,
a kropka patrzy pytająco
na mnie.

Ja niestety nie znam odpowiedzi.
I sama jestem jak pytajnik.
Jak każdy człowiek.

Miłość.
Uczucie gorące.
Jak samba
wybucha niespodziewanie.
Jak wulkan.

Jak lawa,
płynie, rozgrzewa.
Zostaje na lata całe.

Często wpada do wody.
W potok zapomnienia.
Zmywa wspomnienia.

Anonim IB
WYŚCIG ZE ŚMIERCIĄ

Las.
Potok szumi, słowik gra,
A po środku lasu ja.

Pędzą łanie,
Pędzą wilki,
Pędzą szybciej
Niż Wirgińczyk...

Rozpoczęła się gra.
Tu nie ma dobra i zła.
Jest życie albo śmierć.
W krwawych plamach sierść.

Gdy jedno umiera,
Drugie życia skrzydła rozpościera.

Ofiara gna
Choć swój los już zna.

Walka trwa,
A po środku walki ja.

Oświadczyny.
Zielona gęstwina, las.
Ciemność i cisza.
Strach.

A muzyka
Gdzieś umyka

Wirują liście, szumią drzewa.
Księżyc świeci, strachu nie ma.

Lecz muzyka
Wciąż zanika.

Tańczą sarny, pędząc,
A on prosi klęcząc
-Czy zatańczysz ze mną?
Ja lasem będę, sarną Ty.
-Tak, będę tańczyć z Tobą
do końca mych dni.

Prezentujemy wiersze, które brały udział w konkursie "Wiersz o przyjaźni".
I miejsce zajęła Justyna Koprowska z klasy 2b wierszem pt. "Moja litania do...".
Wyróżnienia za swoje wiersze otrzymali:
Klaudia Grzejszczak kl. 2d - "Przyjaciel",
Aleksandra Zielińska kl. 1c - "Przyjaźń",
Adam Koperkiewicz kl. 3c - "Przyjaźń",
Patrycja Olczak kl. 2e "Ziomal".

Justyna Koprowska

MOJA LITANIA DO...
-Adasiowi

I
Aniele Boży,
Stróżu mój...
Stój przy mnie wiecznie.
Do tego potopu
z dziewczęcych łez
Nie pozwól bym wstała
lewym odnóżem
z kołyski snu
Utkanej przez dobrotliwe gwiazdy.

Aniele Boży,
Stróżu mój...
Na imię Ci: Przyjaciel
Owinąłeś bandażem nadziei
popękane serce.
Teraz moja dusza tańczy
z figlarnymi mewami na falach rozkoszy.

II
Nie pamiętam już kiedy
Nie pamiętam dlaczego powiedziałeś
Że będę poetą.
Że wyczytam różnobarwny świat
z czarno-białej kartki.
Że szklane dzwoneczki jak serce
zadźwięczą na czyjeś cierpienie.
Że słowami jak bandażem nadziei
owinę spękane serca.
Że jak Magellan opłynę świat
w poszukiwaniu nowej przenośni.

I uwierzyłam.

Jestem poetą
Choć jak agawa
Raz na sto lat spłodzę skarb.

Klaudia Grzejszczak

PRZYJACIEL

Kurczę się w sobie, zamieram.
Jestem coraz mniejsza.
Moje skrzydła słabną - spadam.
Dłoń czuje ciepło - to dłoń.
Dłoń przyjaciela - anioła.
Który mnie podnosi.
On przytula mnie do serca.
On uśmiecha się pociesza.
On wyleczył co złego w duszy.
Powiedział że warto żyć - żyć dla przyjaźni.
Przyjaźń to piękny kwiat.
Przyjaźń otacza cały świat.
Przyjaźń osusza te najcięższe łzy.

Aleksandra Zielińska

PRZYJAŹŃ

Być razem gdy chwile radosne
Być razem gdy chwile złe
Umieć współczuć gdy komuś smutno
I nie powiedzieć "nie"

Pomóc gdy pomocy oczekuje
Doradzić gdy decyzji brak
Unieść czasem czyjś ciężar wspólnie
I w potrzebie zawsze mówić "tak"

Rozumieć i być rozumianym
Czuć co w sercu kryje się w nas
Mieć zawsze pomocną dłoń wyciągniętą
Na zawsze, na długi czas.

Patrycja Olczak

ZIOMAL

Życie wciąż gna przed siebie,
Nie zważając na skutki,
Trzeba zdać sobie sprawę,
Jaki żywot jest krótki.
I kiedyś się skończy, to nieuniknione,
Dlatego biorę Cię na stronę.
I już nic mówić nei muszę,
Rozumiemy się bez słów,
Mamy jedną duszę.
Wiedz - każdykamień rozkruszę
Lecący w Twoim kierunku.
Bez złych wspomnień, negatywnego ładunku,
Bo wiem że na Ciebie jedynego,
Mogłam zawsze liczyć.
Dziękuję, że w Twoim życiu
Dałeś mi się zakotwiczyć.

Adam Koperkiewicz

PRZYJAŹŃ

Czym jest przyjaźń? Dobre pytanie,
Każdy na ten temat ma inne zdanie.
Dla jednych to miłość inaczej widziana,
Dla drugich - osoba godna zaufania.
Dla trzecich jest zbyt słodka, jak waniliowy krem,
A ja na ten temat i tak swoje wiem.

Przyjaźń jest potęgą i siłą wielką,
Z nią zawsze pokonasz przeciwność wszelką.
Przyjaźń jest potrzebna każdemu z nas
Bez względu na wiek, bez względu na czas.
Przyjaźń jest lekiem na wszelkie zło
Ale, czy człowiek w tych czasach wciąż wierzy w to?
Przyjaźń jest czasem wazniejsza niż miłość,
Bo w przyjaźni - lojalność, w miłości - zawiłość.
Przyjaźń trwa wiecznie i nigdy nie umiera
I nigdy nie tracisz prawdziwego przyjaciela
Przyjaźń to piekny i bezcenny dar.
Co tu dużo gadać -
PRZYJAŹŃ to
Prawdziwy SKARB.

Refleksja po obejrzeniu filmu"HARRY POTTER I CZARA OGNIA"

W filmie w głównych rolach wystąpili: Daniel Radcliffe - Harry Potter, Emma Watson - Hermiona Granger i Rupert Grint - Ron Weasley, znani już z poprzednich części. Oprócz nich wystąpili także: Clemence Poesy - Fleur Delcour, Stanislav Ianevski - Wiktor Krum, Katie Leung - Cho Chang, a także Robert Pattinson - Cedric Diggory. Wszyscy swoje role grali fantastycznie.
To co z pewnością daje się zauważyć, to rozbieżność scenariusza filmu od powieści.
Przykładem jest m.in. walka ze smokami. W książce turniej i walka każdego z zawodników, była dokładnie opisana. W filmie ukazany jest jedynie pojedynek Harr'ego ze smokiem. Podobnie turniej w labiryncie. W książce Cedric wraz z Harry'm rozwiązują zagadkę i walczą z jej rozwiązaniem - pająkiem. W filmie nic takiego się nie pojawiło. Takie przykłady można mnożyć. Moim zdaniem Rowling nie bez powodu wymyśliła taką historię. Reżyser ominął wiele treści, które mogłyby dodać tylko filmowi efektu i więcej emocji.
Niemniej jednak stworzony przez Mike Newella obraz, potrafi trzymać w napięciu od pierwszych minut, momentami przerażać, by za chwilę rozbawiać.
Trudno nie wracać pamięcią do zabawnej sceny zamiany Draco Malfoya we fretkę czy śmiesznego ubioru Rona,
a imponujące efekty specjalne, mogą zadowolić najwybredniejsze gusty. Przygnębia zakończenie filmu - śmierć jednego z bohaterów - Cedrica Diggory`ego, ale to też sprawia, że wychodzi się z kina nie z pustką w głowie, ale pytaniem dlaczego? i czy nie mogło być inaczej?
Uważam, że film warto obejrzeć.
Jeśli jeszcze nie widziałeś nowego Harrego, wybierz się warto!

Anita Szpakowska - kl.IIIa

O FILMIE - "MARSZ PINGWINÓW"

Trudno powiedzieć, na co ma liczyć widz, udający się na film "Marsz pingwinów".
Myślę, że powinien uzbroić się w cierpliwość i wyrozumiałość, a nawet troszkę fantazji - choć film nie jest bynajmniej fantastyczny!
Z pewnością nurtuje podczas projekcji pytanie: "o czym jest ten film?". Dlatego uprzedzam, zabierz trochę fantazji i zrozumienia!
Nastawienie jest bardzo ważne. Mnie osobiście bardzo podobała się muzyka. To ona tworzyła atmosferę. Nudna? bajka zmieniała się dzięki niej, w fascynującą historię pingwinów, łączących je uczuć, gorącej miłości między "zimowymi" rodzicami.
Wzrusza ich cierpliwość i poświęcenie, jakie wkładają w wychowanie i zapewnienie bezpieczeństwa swojemu dziecku.
Może niektórzy widzowie będą musieli się wysilić, aby odkryć przesłanie reżysera, ale wychodząc z kina
z pewnością nie stwierdza się: "to kolejna pusta bajka".
Warto obejrzeć film. Jeśli jeszcze nie byłeś, idź warto!

Emilia Kubiak - kl.Ia

FELIETON - "Takie życie..."

   Jest ciepły, majowy dzień. Lekcje już coraz luźniejsze, jak zawsze im bliżej wakacji. Wszyscy żyjemy już myślami o nich. Na zajęciach już nikt nie uważa... Ja opalam się w Kołobrzegu, moja przyjaciółka oczami wyobraźni bawi się w bułgarskich klubach.
   Z naszych pięknych marzeń o słonecznych wakacjach postanowiła wyrwać nas Piła, nauczycielka języka polskiego, która zaprosiła do odpowiedzi Kowalską. Gdy wypowiedziała jej nazwisko, dziewczyna w mgnieniu oka przeniosła się z Włoch do Zgierza, na lekcję. Niestety, załapała ocenę niedostateczną.
   Kurczę, na sam koniec roku... pewnie o "4" na świadectwie można zapomnieć. (Takie życie! Nauczyciele czasami bywają okrutni). Ja też wróciłam z Kołobrzegu i bałam się, że zapyta i mnie. Już widziałam jak patrzy z góry na nr 7 w dzienniku i mówi sobie w myślach: "Kwiatkowska ma za dobre oceny, jej sytuacja jest zbyt jasna, aby mogła cieszyć się "5" na koniec roku." I tak się stało!!!
"Kwiatkowska do odpowiedzi!"
Dostałam wytrzeszczu gałek, włosy stanęły mi dęba, nogi miałam jak z galarety. Nic nie umiem! Wczoraj byłam z Patrykiem w kinie. No, kino to zaraz będzie...    -Czego alegorią jest kobieta z kosą? W tym momencie pomyślałam, że to alegoria naszej pani. Dać jej narzędzie, a wykosi nią całą klasę! Jak to z piłą bywa...
   W efekcie dostałam trójkę. No tak, wiedziałam, że ktoś lub coś zepsuje mi ten wspaniały dzień.
   Wróciłam do ławki, zebrałam gratulacje od sąsiadów i z powrotem do Kołobrzegu. Teraz już Piła nic mi nie zrobi. Ale trzeba przyznać, że takiej adrenaliny, jaka jest na polskim nie zapewnia nawet jazda na gapę w autobusie. W autobusie najlepszym momentem jest ten, w którym Kanary wsiadają i pojawia się pytanie, co robić? A tu Piła zadaje pytanie i co odpowiedzieć? Uwielbiam teksty typu: "Bardzo ładnie, jedynka! Jutro widzę twoich rodziców w szkole o ósmej rano."
   Ach, takie życie...

Autor - NN